Uitwerking interview arbeidsdeskundige

Kunt u in het kort toelichten wat een arbeidsdeskundige doet?

Als arbeidsdeskundige zijn mijn werkzaamheden voor een deel het vaststellen van de arbeidsongeschiktheid van mensen, zo meteen ga ik meer vertellen over wat dat inhoud en op dit moment ben ik ook bezig met de participatiewet. De samenwerking met de gemeentes vorm te geven. Deze regio heeft een vaste groep gemeentes; Helmond, Someren (waar jij vandaan komt), daar ben ik de contactpersoon, om te kijken wat het UVW samen met de gemeente kan doen in het kader van de participatiewet. En hiervoor heb ik veel voorzieningen gedaan, dat is dan het verstrekken van voorzieningen aan mensen met arbeidsbeperkingen om ze alsnog deel te kunnen laten nemen aan het werkproces. Halve benen, gebroken benen, stijve benen, of blind. Noem het maar op. Uit deze hoek ben je natuurlijk deze kan op gekomen. Om ze alsnog deel te kunnen laten nemen aan het arbeidsproces. Maar misschien is het toch even handig om uit te leggen wat is arbeidsongeschiktheid?

Ja, ik heb namelijk gehoord over één functionele mogelijkheden lijst..

Ja, de WAO en de WIA zijn verzekeringen tegen verlies van inkomen door ziekte of gebrek. En wat wij eigenlijk in feite hier doen is kijken naar wat iemand verdient zou hebben als iemand niet ziek was geworden in euro’s per uur, en daarnaast wat hij na een bepaalde periode van ziekte, want de eerste 2 jaar als iemand die werk heeft ziek word is dat op kosten van de werkgever, heeft daar verantwoordelijkheid in. Maar na 2 jaar moet beoordeeld worden .. dan kijken we naar wat hij na die 2 jaar kan verdienen in euro’s per uur en het verschil tussen die twee kolommen in procenten noemen we arbeidsongeschiktheid. Dus het heeft er helemaal niets mee te maken of je een arm of been mist, maar wat zou je verdienen als je niet ziek was geworden en wat kun je nu nog verdienen. Dit is voor veel mensen al een eyeopener. De hoogte van deze kolom is dus te bepalen, want dit is in feite een vast gegeven. Door te kijken wat iemand verdient en hoeveel hij daarvoor moet werken, daaruit kan je afleiden hoeveel die persoon per uur verdient. Daarna moeten we kijken of het mogelijk is of iemand zijn eigen werk weer kan doen. Dan kijken we naar het eigen werk, hier ga ik niet al te diep op in. Daarnaast kijken we of de persoon op een andere manier geld verdient (ander werk) en we moeten een theoretische schatting doen. Ik moet dan als arbeidsdeskundige gaan kijken of iemand dat dan ook kan. Ik ben geen dokter en ik weet daarom dus ook niet wat iemands mogelijkheden zijn, daarvoor hebben we dus ook de functionele mogelijkheden lijst. Dat is een lijst die een dokter of een verzekeringsarts op maakt. Deze lijst bestaat uit 58 punten, in hoeverre iemand die een beperking heeft afwijkt van de gemiddelde werkende Nederlander. Bijvoorbeeld normaal is dat iemand 15 kg kan tillen, terwijl iemand met een beperking 10, 5 kg of helemaal niks. Zo zijn er 58 aandachtspunten op de lijst voor persoonlijk functioneren (hoeveel zit er tussen je oren), het sociaal functioneren (hoe ga je met mensen om) en dan fysieke omgevingseisen en dat soort dingen.

Maar hoe zit het dan met mensen die blind zijn, die kunnen bijvoorbeeld wel 15 kg tillen, maar ze moeten natuurlijk ook kunnen sturen/coördineren waar dit gewicht naartoe moet.

Ja, blinden mensen is het algemeen heel moeilijk voor. Dat komt doordat voor eigenlijk al het werk dat je doet, heb je je ogen nodig. Je kijkt waar je naartoe gaat, je begint ook met thuis weg te gaan. Hoe moet je op je werk komen? Je moet weer naar binnen zien te komen, je moet op je werkplek komen en dat zijn allemaal dingen daar gaan wij gemakshalve maar vanuit gaan dat dat zelfsprekend is, maar dat heeft allemaal invloed daarop en dan heb je nog de eisen in het werk. Als je typt, dan moet je zien wat je typt. Als je iets moet noteren, moet je dat zien. Eigenlijk heb je je ogen overal voor nodig. Dus mensen die blind zijn, die hebben in het algemeen met de theoretische schatting heel veel problemen. Want dat zijn functies waarvan wij weten hoe zwaar de belasting daarin is, ook weer op die 58 aandachtspunten. En dan kijken we voor elke functie of de persoon die voor ons zit die zou kunnen uitvoeren. En wat blinden mensen vaak hebben is dat ze ander werk doen. En op ander werk kun je ook schatten. Uit alle 3 deze factoren komt een bedrag in euro’s en de WAO en de WIA zeggen het hoogste van deze 3 moet je noteren. Dus als iemand zijn eigen werk kan, kun je gewoon het loon noteren wat hij eerder had en dan is hij dus arbeidsgeschikt. En als hij ander werk doet en hij verdient daarmee meer dan bij theoretische functies, dan is dat bepalend voor zijn arbeidsongeschiktheid. Bij blinden mensen zie je vaak dat als ze komen, dat die wel verdienvermogen hebben op grond van werkelijke werkzaamheden.

Kunt u een paar voorbeelden noemen?

Functies die blinden mensen kunnen doen zijn bijvoorbeeld notulist, of telefonist/telefonisten, we hebben een blinde rechter, ik heb ooit voorzieningen volstrekt aan een rechter in Den Bosch. Hij kan rechtspreken, maar hij kan de betrokken niet zien, maar hij hoort heel goed. Dat zie je heel vaak, dat als mensen een zintuig missen dat de andere zintuigen veel beter zijn. Bij Sensis leiden ze ook mensen op tot sportmasseur. Want ook daarbij is dat als je weet waar je moet beginnen op de tast verder, dan gaat dat goed. Dit zijn een paar voorbeelden van functies die door blinden mensen gedaan kunnen worden, maar het is natuurlijk zeer beperkt. Ik kan hier dieper op ingaan, maar in feite is mijn werk hoezeer is iemand arbeidsongeschikt en dit wordt dan in procenten uitgedrukt. En bij WIA is het dat als iemand minder dan 35% verlies heeft, daarvan wordt gezegd dat die persoon niet arbeidsongeschikt is. Hij kan vaak niet zijn eigen werk doen, wat dat zou 0% verlies betekenen, maar als hij door ander werk nog meer dan 65% kan verdienen dan is hij niet arbeidsongeschikt. WAO de oude wetgeving was dit percentage 15%.

Je hebt natuurlijk niet alleen blinden, maar ook mensen die bijvoorbeeld door ziekte langzaam blind worden. Hoe zit het bij deze groep mensen?

Slechtziende en blinden wordt vaak als een genoemd, maar ‘het voordeel’ van slechtziende is dat ze toch nog wat zien en dat daar heel veel hulpmiddelen voor zijn. Schermvergroting, spraakuitvoer, spraakherkenning, dat soort dingen. Maar voor slechtzienden heb je dus meer mogelijkheden en mensen die gaande weg blind worden, die zien en gaan geleidelijker om met hun beperking. Voor mensen die blind geboren zijn, is dit natuurlijk een heel ander verhaal.

Worden deze mensen ook gecoacht door het UWV uit?

Er zijn mogelijkheden ja. Maar ik zou eerst wat vertellen over onze voorzieningen in algemene zin. Als voorzieningen ik heb even een paar dingen opgeschreven. Om te beginnen heb je natuurlijk het vervoer, mensen moeten op hun werk zien te komen. Mensen die eerder slechtziend waren maar nu blind geworden zijn hebben daar natuurlijk wel problemen. Die gingen vroeger zelf naar het werk en die moeten nu op enig moment gebracht gaan worden, of met het openbaar vervoer. Afhankelijk van hoe slecht je ziet kun je de aanduiding op de bus niet meer lezen of je kunt op het perron de routeaanduiding niet zien. Daar zijn natuurlijk ook weer hulpmiddelen voor, om die beelden dichterbij te halen. Maar uiteindelijk zou het er dus op kunnen uitdraaien dat deze problemen bijdragen aan het feit dat je je eigen vervoer niet meer kunt realiseren. Dan kan het UVW een vervoersvoorziening verstrekken. Dat is het einde van de mogelijkheden, gaandeweg in het proces van slechter gaan zien. Dit is dus het eerste, vervoersvoorzieningen.

Dan heb je intermediaire voorzieningen. Dat zijn voorzieningen die functies van mensen overnemen. Bijvoorbeeld iemand kan wel nog lezen, maar door beperkingen aan zijn hand geen brieven meer open maken. Dan zijn er mogelijkheden om dat iemand anders te laten doen, 1 uur per dag/2 uur per dag. Of iemand moet al zijn klanten ontvangen, maar kan niet zover lopen, dan kan iemand anders dit overnemen. Intermediaire voorzieningen zijn taken die een ander mens voor de betreffende persoon doet in het kader van functieverlies.

Hebt u een specifiek voorbeeld voor slechtzienden?

Je zou eraan kunnen denken dat iemand het vervoer voor een deel begeleid. Iemand die werkt hier, maar moet soms ook aan de andere kant van de straat werken en die moet dan daar gebracht worden. Dat zou dus binnen dit kader kunnen. Hoewel we er wel naar streven om mensen zo snel mogelijk onafhankelijk te maken. Dit door middel van blinde geleide honden of een andere manier van kijken. Intermediaire voorzieningen worden over het algemeen niet veel toegepast, maar deze mogelijkheid is er wel.

En dan heb je de jobcoach, dat is de persoon die mensen begeleid en helpt om met de beperking om te gaan binnen het werk. Maar ook de omgevingsmensen duidelijk maakt wat de beperking inhoud. Je kunt je voorstellen dat als iemand nog nooit met blinden mensen gewerkt heeft, dat als er ineens een blinde werknemer op de afdeling komt, zoiets heeft van ‘wat is dit nu allemaal?’. Dan kan de jobcoach daarin komen assisteren voor een aantal uren in de week, totdat iedereen daaraan gewend is. Natuurlijk kan deze coach ook aan de blinden zelf leren hoe hij taken binnen zijn nieuwe werkplek moet uitvoeren, want ook de blinden moet aan de nieuwe omstandigheden wennen, dat soort dingen allemaal. Het werk zelf moet de persoon zelf doen, een jobcoach kan nooit meer dan 15% van de werkelijke werktijd aanwezig zijn, want anders doet onderhand de jobcoach het werk. Het is dus van essentieel belang dat degene die de functie uitvoert bv telefonist/notulist zijn werk onder de knie krijgt.

Hoelang duurt dit traject?

Dit is mede afhankelijk van de beperking van de betreffende persoon, de jobcoach kan eerst voor een half jaar worden ingezet, vervolgens nog een half jaar en het maximum is 3 jaar. Mensen die een hele lastige of moeilijke beperking hebben kunnen uiteindelijk tot 3 jaar lang een jobcoach krijgen. Dit is in het algemeen een gespecialiseerd iemand, dus er zijn jobcoach bedrijven die zich bijvoorbeeld gespecialiseerd hebben in mensen met visuele beperkingen, maar er zijn ook mensen die omgaan met psychische beperkingen om autisten wegwijs te maken in een organisatie. Hierover kun je overigens ook meer vinden op de UVW site, onder voorzieningen.

En als laatste hebben we de Meeneembare voorzieningen. Dit zijn alle spulletjes die mensen kunnen krijgen om het werk ook daadwerkelijk te kunnen uitvoeren. Je kunt je voorstellen dat als je een computer hebt en je kunt alleen maar braille, omdat je altijd blind geweest bent en je braille geleerd hebt op school. Ja dan wil je graag die pinnetjes voelen hè, van braille. Dat zit natuurlijk niet aan de standaard computer. Daarom zijn er firma’s die die dingen allemaal maken, en dan kun je dus een braille leesregen aan je computer koppelen. En een hoop software hoort daarbij en dat kan UWV verstrekken. Dit is slechts een voorbeeld. Er zijn ongelofelijk veel spulletjes die het leven van blinden mensen toch dragelijker maken. Wij voorzien mensen niet van spulletjes voor thuis, alleen voor het werk.

In hoeverre kunnen deze technologieën mee naar huis worden genomen?

Daar kom je op een punt wat heel lastig, wat altijd een punt is tussen het UWV en de zorgverzekeraars. Want wij gaan er altijd vanuit dat mensen thuis en op school (je bent thuis en je word wakker dan moet je al iets), dus dat er thuis ook voorzieningen zijn. Een zorgverzekeraar voorziet het voor thuis. En bijvoorbeeld een braille leesregel kun je ook thuis hebben. Je kan moeilijk de hele dag met een braille leesregen onder je arm heen en weer lopen. Dus meestal zeggen mensen ik heb thuis een braille leesregel van de zorgverzekeraar, maar ik wil er ook een van jullie voor op het werk.

Maar er zijn verschillende leveranciers, en het is voor de blinden toch fijn als het aan dezelfde software gekoppeld is, houden jullie hier rekening mee?

Er zijn verschillende soorten van braille leesregels en die hebben ieder hun eigen software. Van belang is dat dit dan ook weer op elkaar afgesteld is.

Ik had op jullie site iets gevonden over een drempelwaarde van voorzieningen?

Dat heeft weer te maken met de hoogte van het bedrag. Dus als je een voorziening wil hebben van het UWV voor minder dan 128 euro dan krijg je dat niet.

En omgekeerd, als iemand thuis het nieuwste van het nieuwste heeft, krijgt die dit ook vergoed op zijn werk?

Wij verstrekken de goedkoopste adequate oplossing voor het probleem. Het moet goed zijn, adequaat is altijd het voornaamste punt. Maar daarnaast kijken we toch ook naar de goedkoopste mogelijkheid. Je kunt met een roze Porsche naar Parijs rijden, maar met een lelijke eend kom je er ook. Wij zeggen als je goed van A naar B kunt komen met de goedkopere auto, dan doen we dat. Hetzelfde geld voor deze apparatuur. Wij hebben afspraken gemaakt met leveranciers, hiermee zijn raam overeenkomsten gesloten. Dat gewoon een aantal leveranciers het nodige leveren. Het enige waarmee we op het werk rekening houden is dat het in de software van het bedrijf past, dat deze software niet heftig aangepast hoeft te worden. Je kunt je voorstellen dat als je met een stukje hardware aan komt zetten, dit wel moet functioneren binnen het huidige netwerk. 9 van de 10 keer past het niet, dan moet het toch een beetje aangepast worden. Ook die aanpassing kan voor een deel door UWV vergoed worden.

Kunt u mij misschien een lijstje geven van producten die u vaak verstrekt?

Ik heb wel een lijstje van leveranciers. Want ik wist niet hoe diep het allemaal zou gaan. Bartimeus, een vergelijkbare organisatie waar wij in Eindhoven veel mee samenwerken is Visio. Deze organisatie heeft ook een duidelijke site, die veel informatie geeft over wat er allemaal kan. Iets wat jouw misschien wel aanspreekt is het Irishuys. Optelec, dit is een van onze voorkeursleveranciers. Freedom scientific en babbage, dat zijn een paar leveranciers van dingen, je kunt dus aanpassingen aan de computer hebben. Dus scherm vergroting software (voor slechtziende), spraakuitvoer en/of spraakinvoer (voor zowel slechtziende als blinden).

Wij hebben van Visio 4 (blaadje) complexere technologieën gekozen, worden deze door UWV verstrekt?

Dit zijn grotendeels dingen voor onderweg, dit is echt om van de ene naar de andere plek te komen en wat je als werknemer vaak hebt, als je in een verkoop functie zit bijvoorbeeld, dat je op een vaste werkplek zit. Dus de aanpassingen vinden met name plaats op deze werkplek.

Wij hebben voor dit uitgangspunt gekozen, omdat ook binnen het gebouw van de werkplek een persoon onafhankelijk moet kunnen bewegen…

Dat is een kwestie van de weg leren en de trekker, die is voor buiten. Maar bij Visio heb je dus ook mensen die lesgeven, die geven braille les, maar ook cursussen aan werkgevers en werknemers en die hebben deze spulletjes bij zich. Want die gaan natuurlijk iedere dag met een ander vervoersmiddel naar een andere plaats en die kunnen hiermee dus prima uit de voeten komen. Dat is ook met de iCane, dat is toch een wat ouderwetser middel.

Deze stok is tegenwoordig gekoppeld aan een smartphone voor extra feedback

De iPad is tegenwoordig voor iedereen gebruikelijk, vroeger had je dus gewone mobieltjes, maar daar konden blinden helemaal niets mee. En ook toen waren er al allerlei firma’s die hier nieuwtjes op verzonnen. Zo hebben iPads schermvergroting en spraakherkenning, spraakinvoer, spraakuitvoer. Dus de techniek gaat ook steeds verder.

Kunt u een top 4 geven gebaseerd op wat UWV verstrekt?

Dat is dan toch duidelijk op 1 de braille leesregel, de schermvergroting software en daarnaast met name toch de eenvoudigere dingetjes. Allerlei spulletjes, is moeilijk een concreet antwoord te geven. Dan moet je denk ik toch even bij onze leveranciers op de site kijken. Dan heb je natuurlijk deze (wijst Kapten Mobility aan), deze wordt ook als memorecorder gebruikt.

Klopt, daarom hadden wie deze er ook bijzet, omdat deze functie handig is voor op de werkvloer

Toch worden deze dingen door UWV zelden of nooit verstrekt. Dat heeft er ook een beetje mee te maken dat een hele hoop van deze dingen leuk zijn om te hebben, in plaats van dat het ook echt daadfeitelijk nuttig is. Daar kijken wij toch ook altijd heel strak naar. Wij merken het vaak als er een beurs geweest is, zo heb je jaarlijks de landelijke ZieZo beurs, vlak daarna komen allerlei vragen voor voorzieningen, want die hebben ze natuurlijk daar op de beurs gezien en dan willen ze dat toch ook wel graag hebben. De nieuwste van de nieuwste software van dit of dat, dat is dan soms wel eens lastig.

Hoe wordt goedkeuring bepaald?

Wat we vaak doen is dat we op de werkplek gaan kijken, wat is nu de situatie, want iedereen weet het toch wel zo te verwoorden in zijn aanvraag dat het hartstikke nuttig en noodzakelijk is, dat ze zonder hun werk eigenlijk niet kunnen doen. En dan wordt het toch vaak kijken op de werkplek en dan interviewen we de werkgever en kijken op de werkplek zelf goed rond naar wat er aan de hand is. En we proberen ons voor te stellen dat als jijzelf slechtziend of blind bent waar ze dan zelf tegenaan zal lopen. En het voordeel dat we veel van die werkplekken zien is dat je toch wel snel tot de kern van het probleem komt.

Want hoeveel aangepaste werkplekken zijn er voor visueel beperkten?

Deze vraag had ik verwacht, maar dat is toch moeilijk te zeggen. Eigenlijk niet veel. Voor slechtziende meer dan voor volledig blinden mensen. Maar volledig blinden mensen zijn er toch niet veel. Die werken, laat ik het zo zeggen. Dat had je zelf ook al vastgesteld.

Dit komt mede ook door sociale omstandigheden en educatie

Vroeger had je echt blinden scholen, toen volgde ze apart onderwijs waar de docent was ingesteld op hun eisen.

Tegenwoordig volgt 75% van visueel beperkten regulier onderwijs

Dat is allemaal lastig, wat de kinderen dan krijgen is een laptop met schermvergroting, zodat ze toch een beeld hebben van de leraar (dmv cameraatjes) of ze worden vooraan gezet in de klas. Het is allemaal een beetje stigmatiserend, want er wordt toch een stempel op je gedrukt ‘jij bent iets aparts’ en dat willen kinderen helemaal niet. Dat is toch wel vervelend, terwijl vroeger dit niet was want toen werden blinden en slechtziende bij elkaar gezet. Maar ook dat noemde mensen dan stigmatiserend, omdat ze allemaal bij elkaar gezet werden. Dus het is nooit goed in iedereens ogen.

Maar even terug naar de werkplekken, u geeft aan dat het er niet zoveel zijn. Is dit door ‘onwillendheid’ van werkgevers?

Nee, naja ik zeg heel hard nee, werkgevers zijn vaak onbekend met mensen die slechtziend of blind zijn. Maar als mensen een baan hebben, en ze hebben aanpassingen nodig, dan kunnen ze die altijd krijgen van het UWV. Dat kan nooit een drempel zijn. Het is vaak koud water vrees denk ik. En ook het aantal functies dat mensen met een visuele beperking kunnen doen, dat is toch ook wel beperkt. Zo kun je bijvoorbeeld notuleren tijdens vergaderingen, maar je kunt geen dagen lopen notuleren er zijn toch ook andere dingen te doen.

Zeker nu in de huidige maatschappij is werkeloosheid sowieso een groot probleem Dat is ook zo, er zijn ook stromingen van moeten wij blinden aan een baan helpen als er ook genoeg ‘gezonde mensen’ thuis zitten. Moeten die dan niet eerst aan de slag. Dat is een hele grote discussie natuurlijk.

Hoe zit het met financiële vergoedingen?

Hierover gaat het natuurlijk deels in de participatiewet, maar we hebben natuurlijk de gewone voorzieningen van het UWV, voor werkgevers en werknemers, voor mensen die een reguliere baan hebben. Daar heeft de gemeente niks mee te maken. Pas als mensen geen werk meer hebben en de uitkeringen zijn op, komen voorzieningen (bijstandsuitkeringen) aan op de gemeente. Ook de gemeente verstrekt voorzieningen en middelen om mensen weer aan het werk te krijgen. Maar gemeentes zijn hier in onze ogen niet zo happig op, want ze moeten een hoop kosten maken, terwijl ze niet weten of het goed gaat functioneren. Zij geven liever een bijstandsuitkering, dan dat ze een hoop ‘zooi op hun nek’ halen. Dit zou het kunnen zijn.

Uit u ervaring, als u een technologie mocht ontwikkelen, wat voor technologie zou dat dan zijn?

Dat is heel moeilijk, zo zoetjes aan zijn alle mogelijkheden die je zou kunnen bedenken wel al bedacht. Kijk een productieproces kun je nog op verschillende manieren inrichten. Je kunt het stroomlijnen, een robot inzetten die bepaalde functies van mensen overneemt, maar bij kijken is dat natuurlijk heel moeilijk. Want je ziet deze dingen om de weg te vinden (wijst naar 4 technologieën), een jaar of 10 geleden was dat er nog niet. Dat is natuurlijk voortborduren op navigatieapparatuur. De miniaturisering hebben we natuurlijk, wat er tegenwoordig met een smartphone kan, daar moest je vroeger natuurlijk ook een hele rugzak apparatuur voor bijhebben. Op zich zijn dat dingen die heel waardevol zijn. Ik zie eigenlijk weinig ruimte voor nieuwe technieken.

Duidelijk struikelpunt voor visueel beperkten is dat ze beperkt of niet kunnen zien, u ontmoet veel van deze mensen, praat met ze, zijn er ook andere punten waarop techniek in zou kunnen inspelen

Het is ook heel vermoeiend om blind te zijn. Wij zien dingen, wij kunnen anticiperen op dingen, maar een blinden kan dat niet. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat moet hij allert zijn, voel ik iets, kan geen grote stappen maken of flink doorlopen. Er moet toch altijd rekening gehouden worden met onverwachte dingen. Dat is natuurlijk heel vermoeiend. En daardoor heb je minder fut voor andere dingen. Ook het reizen, vanuit of naar het werk is voor blinden heel inspannend. Ook als ze wel zelf met een hond lopen is heel inspannend, oversteken, naar station, vertrekt de trein van het zelfde perron… komen ze eindelijk op hun werk, moeten ze werkplek opzoeken, computer opstarten, doet het niet, even checken of stekker in het stopcontact zit…

Allemaal dingen die voor ons weinig voorstellen, maar voor hun energie vreten. Nogmaals bij de beoordeling van ons, bij het theoretische kader zijn er 4000 – 5000 voorbeeldfuncties die opgesteld zijn aan de hand van functie mogelijkheden lijst van arts. Dit is de doorsnede van de arbeidsmarkt, secretaresse, caissière, productiemedewerker, magazijnmedewerker, koerier en zo doorlopend tot advocaat, rechter, arbeidsdeskundige. Dat zit er allemaal in en die zijn allemaal beschreven naar de aandachtspunten van de verzekeringsarts. Wij kijken naar functies die geschikt zullen zijn voor die persoon. Dan kijken we ook nog naar het opleidingsniveau. En dan vind je dus een stuk of wat functies, om te bepalen wat de rest verdienvermogen is. Maar daar zijn maar weinig, ik denk zelfs geen een functie bij is die door een blinden gedaan zou kunnen worden. Want je moet er altijd naartoe kunnen komen, dus op die manier een blinde beoordelen zou heel lastig zijn. Als hij geen werk heeft, zou hij dus al heel vlug als arbeidsongeschikt beoordeeld worden. En dat is natuurlijk heel raar, want die mensen kunnen gewoon heel veel.

Ja, want ik heb begrepen dat in dit gebouw ook een blinde man werkt

Ja, hier werkt een blinde jongen ja. Hij heeft een hond, en vind de 4de verdieping. Hij werkt op een andere afdeling dus ik spreek en zie hem bijna nooit. Hij komt met de trein, en met behulp van een hond en een stok, die hond ligt overdag gewoon onder zijn bureau.

Maar ik neem aan dat deze functie ook in het theoretisch kader zit, en UWV bewijst zelf dat het toch uitvoerbaar is voor de blinden, terwijl hij niet aan de ‘eisen’ voldoet.

Ja er staan vacatures, juridisch medewerker. En als hij aan de opleidingseisen voldoet en hij kan met wat hulpmiddelen goed op de normale werkplek werken dan is er natuurlijk niks aan de hand. Het is natuurlijk ook een kantoorfunctie, dus hij hoeft niet naar klanten toe. En zelfs dat zou nog wel te realiseren zijn, met bijvoorbeeld een intermediaire voorziening. Iemand die een keer in de zoveel tijd een rondje met hem langs de klanten maakt.

Dus het initiatief baan vinden komt in feite van visueel beperkte zelf uit

Het is een wisselwerking tussen ik wil ergens gaan werken, je solliciteert en dan is het de vraag of je toekomstige werkgever dan maatschappelijk genoeg is om te zeggen ‘ik wil het met jouw wel proberen, met je beperking’. Want het is natuurlijk allemaal wel bijzonder. En er zijn natuurlijk maar weinig functies die echt passend zijn voor een blinden. En Visio, die is natuurlijk begonnen met de opleiding tot sportmasseur, daar zijn een aantal klassen met sportmasseurs naar buiten gekomen. Zelfs daar geld, er zijn natuurlijk 2 soorten sportmasseurs. Een groep heeft thuis een eigen praktijk, dan komen de klanten naar hun toe. Moet je ook al weten wat voor soort klanten, want je krijgt van alles binnen hè. En er zijn sportmasseurs die voor een of ander bedrijfje werken. Die dan hier en dan weer daarnaartoe moeten, daar zijn dit (4 uitgekozen technologieën) soort spulletjes weer handig voor. Het is niet een ding, dan de oplossing geeft.

Dus de vraag blijft waarom welwillende blinden zo slecht werk kunnen vinden. Want 95% van de blinden vind geen werk, waarom? Er werken er tragisch weinig. Aan ons ligt het niet wat ze kunnen krijgen wat ze hebben willen.

Heeft u vragen?

Ik wou dat ik je meer antwoorden had kunnen geven over de reden waarom en welke mogelijkheden en toepassingen er zullen zijn in de toekomst…

In de opstart fase wilde we de blinde geleidehond vervangen door een drone, maar we liepen al snel tegen het probleem betrouwbaarheid aan.

Je ziet nu ook wat voor problemen ze hebben met bestuurloze auto’s, op een kaal stuk weg gaat het prima. Als er geen ander verkeer is en er nooit iemand oversteekt, of een file of een auto die van links of rechts komt of iets onverwachts doet, een onverwachte manoeuvre. Dat onverwachte is nog heel moeilijk. En die drone, eigenlijk moet ik daar toch niet aan denken. Maar terug naar het interview, er zijn grote verschillen tussen blind geborenen en op latere leeftijd blind geworden mensen. De eerste groep heeft bepaalde concepten nooit gezien en kan dit dus ook lastiger bevatten. Wel voelen ze beter. En je hebt natuurlijk nog een moeilijkere doelgroep doof/blind. Ik heb hier een documentje voor je over een blinden telefonist. En nog een lijstje met financiële mogelijkheden, met eventuele subsidies die een werkgever krijgt als iemand werknemer met beperking aannemen.

Dank u wel, u hebt beter inzicht kunnen geven op waar de oorzaak van het probleem ligt.

Ja en de onbekendheden, van met name de werkgevers. Blinden mensen weten in het algemeen hun weg toch wel te vinden. Werkgevers denken dat het risicovol is blinden mensen aan te nemen, maar in feite geeft dit niet minder controle, alleen minder vastigheid in bekendheid proces.